Test: Panasonic Lumix GX80. Niedrogi, kompaktowy aparat filmujący w 4K

Filmowanie

Tryb filmowy to, jakże by inaczej, najmocniejsza strona aparatu. Otrzymujemy jakość Full HD w formacie AVCHD o bitracie 50 Mbps i z prędkością 50 klatek na sekundę. Ale oprócz tego nie zabrakło oczywiście trybu 4K. Tutaj klatkaż to 24 kl./s, a maksymalna przepływowość wynosi 100 Mbps. Nietrudno zgadnąć, że jakość w tym przypadku jest wyśmienita. Panasonic to obok Sony najlepszy wybór jeśli szukacie aparatu do filmowania, więc nie muszę chyba pisać, że filmy kręcone tym aparatem wyglądają bardzo ładnie.

Szczegółowość i ostrość kadrów w 4K robi duże wrażenie. Autofokus w trybie ciągłym radzi sobie również bardzo dobrze i jeśli nie chcemy ostrzyć manualnie, zapewni nam całkiem niezłe efekty. Z kolei w ręcznym ostrzeniu pomoże Focus Peaking. W trybie filmowym możemy filmować z użyciem pełnej automatyki, a także w trybach P,A,S,M. Podczas filmowania możemy panować nad wieloma ustawieniami, co zapewni nam ciekawe efekty. Dwa filmy przykładowe umieszczone w tekście zostały nagrane w jakości 4K, przy czy pierwszy – z wysoką wartością ISO. Chciałem, żebyście mieli możliwość zobaczyć, jak aparat radzi sobie na najwyższych czułościach.

W filmowaniu wyjątkowo pomaga oczywiście 5-osiowa stabilizacja matrycy. Działa ona świetnie i dzięki niej będziemy mogli dosłownie „płynąć” z kamerą i nawet korzystając z bardzo długiego obiektywu możemy liczyć na statyczne ujęcia. Zwłaszcza, że stabilizacja aparatu współpracuje z niektórymi obiektywami wyposażonymi w stabilizację.

Są jednak małe minusy, które psują cały obraz. Ale czy w przypadku taniego, kompaktowego i, w gruncie rzeczy, amatorskiego modelu można te braki traktować jako minusy? Mowa tutaj o braku jakże przydatnego wejścia mikrofonowego, a przede wszystkim S-Logów pozwalających nam na kręcenie „płaskiego” obrazu, który potem łatwo „pokolorować” w postprodukcji. Tyle że inne tanie modele również nie mają Logów, a i wejście mikrofonowe nie jest wcale taką oczywistością.